W dokumentacji jaka jest w posiadaniu, brak szczegółów i planów wieży. Rysunki historyczne i odręczne szkice pierwotnego kształtu wieży oraz detale architektoniczne jak i istniejące historyczne zdjęcia podobnych budowli autorstwa i dzieła budowlanego Adolfa Schimmelpfenninga, pozwalają się tylko domyślać jaki faktycznie kształt i wysokość miała pierwotnie.

Ze szczególną starannoscią zostały odtworzone proporcje i pierwotny kształt dachu oraz murów, górującej przed stuleciem nad okolicą wieży dworu. Obecnie drzewa, których wysokość znacznie przekracza niegdysiejszą i obecną wysokość wieży, drzewa które oparły się ostrzałowi artylerii wojsk rosyjskich w 1914 roku dodają uroku tej niezwykłej dla tej okolicy budowli. Niemniej jednak jadąc drogą od dawnej posiadłości rodu Rykowskich – Rycic z daleka już wyłania się widok wieży, która oczywiście poza istniejącą wieżą kościelną, dominowała nad okolicą. Teraz dla niej, zielone tło z liści drzew stanowi swoistą dekorację i jednocześnie podkreśla jej smukłość i monumentalność zarazem. Swoją dumną sylwetkę i w całej okazałości prezentuje w chwili dojazdu drogą do granicy parku okalającego dwór krzynowłodzki lub bezpośrednio podjazdem pod wejście główne usytuowane obok wieży.

Wieża w swojej bryle zaprojektowana i ukształtowana przez architekta Adolfa Szchimmelpfenniga w roku 1860 nie oparła się ostrzałowi wojsk rosyjskich w roku 1914. Wtedy też bezpowrotnie zostały zniszczone i spalone okalające dwór od południowego zachodu budynki i pomieszczenia gospodarcze (tzw. gumna). W latach trzydziestych przed drugą wojną światową, budynek wieży odbudował częściowo Bronisław Rykowski, kryjąc wieżę dwuspadowym dachem. Wieża w takim kształcie, niestety w lichej kondycji części odbudowanej, przetrwała do chwili obecnej.